δουριος ιππ – ος (dourios ipp – os) = Hipje druri, Oδυσσεια (Odusseia) = Udhe s’shêu

Dihet se gjuhet njerrokeshe jane me te lashta se gjuhet e zhvilluara, domethene ato kane po ato rrenje, por me te zgjatura. Keshtu sipas kesaj menyre arsyetimi, cila eshte me e lashte: kjaj, klaj apo κλαι – ω (klai – ō) qe do te thote une qaj? Hepem apo επομ – αι (epom – ai) qe do te thote: perkulem, ndjek dike apo eci ne drejtim te tije : jam apo ειμι (eimi) = une jam (e tashme deftore, veta e pare e foljes me qene), kam apo εχω (echō) = une kam, miel apo μελγ– ω (melg-ō) qe do te thote miel, bretkues apo βατρα – χος (batra – chos) = bretkose, dru apo δρυ– ς (dru - s) dru dhe pyll, nje trup apo αν – θρωπ – ος (an – thrōp – os) qe do te thote: nje trup, nje individ: der- ë apo θυρ – α (thur – a) = porte: dhalle apo γαλα (gala) qe do te thote qumesht etj., etj.

Cila eshte me e lashte ιππ – ος (ipp – os) ne greqisht per kalin ose hipjen ne kale apo hip = shaloj ne shqip? Dhe perse jo ξυλιν – ος (zulin – os) = prej druri por δουριος (dourios) = druri ne poemat homerike? Se pari sepse ξυλιν – ος (zulin – os) me siguri nuk ishte formuar ne greqishten ne epoken e luftes se Trojes dhe perdornin fjalen δουρι - ος (douri - os) = njesoj prej druri nga pellazgjishtja dru – ri = dru = δουρ (dour) = δουριος (dourios), me pas, sepse si pas kesaj lufte dhe shume shekuj me vone e kane kenduar subjektin ose lenden e poemave homerike shqip dhe kane thene hipje druri qe e kane perkthyer greqisht me: δουριος ιππ – ος (dourios ipp – os). Cila eshte me e lashte: Πηνελοπη (Pēnelopē) orgjina e se ciles nuk shkon me pertej se 700 para Krishtit, apo perifrasa pellazge qe ka lindur pen’e lypi qe sherbeu qe sherbeu si emer i perveçem. Le te citojme edhe kete absurditet, qe te nesermen e marrjes se Trojes, zgjatja e kthimit te Uliksit ne atdhe i dha shkas krijimit te poemes epike, se ciles iu dha emri Oδυσσεια (Odusseia), nga nofka qe iu dha protagonistit ne gjuhen pellazge. Ne fakt titulli i poemes Oδυσσεια (Odusseia) nuk eshte nje fjale e prejardhur nga emri i vertete i protagonistit, por nje llagap qe iu dha pas endjeve te tij gjate dhjete vjeteve neper Mesdhe para se te kthehej ne atdhe ne ishullin e Itakes. Ne nuk e njohim e emrin e tije te vertete, po keshtu ndodh me pjesen me te madhe te krereve te tjere te ekspedites kunder Trojes, ne nga ana tjeter jemi perpjekur te rindertojme domethenien e llagapit qe iu eshte dhene. Sa per ate te Uliksit i vetmi qe i pershtatat me mire ne gjuhes pellazge, sepse kjo eshte e vetmja gjuhe qe i perkthen me mire keto nofka, eshte ai i Udhe s’shêu qe eshte transkiptuar – mjaft shekuj me pas - ne greqishten Oδυσσευς (Odusseus) pa u perpjekur per ta perkthyer siç eshte bere per te tjeret. Domethenia e Udhe s’shêu u pergjigjet me mire ndodhive qe e karakterizuan Uliksin ne kete rast dhe perkthehet me : qe nuk e shihte rrugen e vet. Uliksi ka pasur gjithashtu edhe nje nofke tjeter pellazge , por kete ne nuk e njohim aspak , sepse ne vend qe te transkriprohej si Oδυσσευς (Odusseus) eshte perkthyer Πλυμηχαν – ος (Plumēchan – os) mendjeholle qe na ben te mos mund ta gjejme termin pellazg, perkthimi i te cilit ka dhene: Πλυμηχανος (Plumēchanos). Pas gjithe ketyre shpjegimeve, do te themi tani ku eshte absurditeti i Fjalori Homerik i Pandazides (ed i Athines) te fjala Oδυσσευς (Odusseus) thote se ai eshte quajtur ashtu nga folja oδυσσευoμαι (odussenomai) qe do te thote zemerohem(?) . Kurse ne themi se Oδυσσευς (Odusseus) eshte transkriptimi i nofkes se tije ne gjuhes pellazge. Neve nuk na mungojne konfirmimet per kete, eshte njesoj sikur ne te themi qe e kane quajtur Galipaux sepse bente "galipete" Mac Adam nga "macadam", Pasteur nga "pasteuriser" etj.